Eskiden insanlık hukuka emanetti hukukun olmadığı yerlerde de vicdan insanlığın hizmetindeydi. Vicdan’ın öldüğü ve hukuk'un yok edildiği günümüzde kaybettiklerimizi yeniden kazanma ihtimalimiz var mı diye insan sormadan edemiyor.
Ne dersiniz çok mu zor ?
Aslında değil,
Nasıl mı ?
“YAZANLAR GERÇEĞİ YAZARSA” diye büyük harflerle 10 Ocak Gazeteciler gününe not düşerek.
Bakın dünyaya kalbiyle bakanlar için bütün menzillerde insanlık vardır diye biliyorum.
Bundan sonra gazeteciler olarak (tabi mesleğinin onurunu ayakta tutanları tenzih ediyorum) gelin;
- Dünyaya kalbimiz ve vicdanımızla bakıp bütün yazılarımız insanca yaşamak için olsun.
-Dile, renge, ırka kör baksın gözlerimiz. Sevgiye kalksın gözlerimizdeki perdeler. Kör bakalım ayrımcılığa.
-Bir çocuğun gözyaşına sel olup aksın gözyaşlarımız. Yer gök yazılarımızla inlemeli bir çocuğun feryadına ses olmalı..
-Bir ananın yüreğine düşen yangına yazılarımızla su taşımalıyız. Bilmeli görmeli böylesine büyük bir gücün arkasında olduğunu, Hakkını ararken yalnız olmadığını. Özelliklede kalemlerin satılık olmadığını ve hakkaniyeti gözettiğini.
-Adalet için gerekirse gece gündüz pusuda beklediğini ve rahatını düşünmediğini bilmeli insanlar.
Kısacası siz yazar ordusunun savaşı insanca yaşamak olmalı. Üstelik hayatın yanlış tarafında olmaktansa yalnız tarafında olmayı tercih etmelisiniz. Gücün önünde eğilmeden hakkın yanında olup gazeteciliğin o vakarlı duruşunu sergilemelisiniz. Hak, hukuk ve adalet dışında hiçbir makam ve gücün önünde eğilmemelisiniz. Çünkü makam ve maddi menfaat için eğilenler; Eğildiği yerden şerefiyle kalkamaz. Bunun bilincinde olmalısınız.
Sonuç olarak gururla gazeteciler gününü şutlamak için gururlu davranışlar sergileyen, hakkı, hukuku ve adaleti gözeten, hiç bir güç karşısında eğilmeyen gazeteciler olarak tarih sahnesindeki yerinizi almanız ve güzel anılmanız dileğiyle gazeteciler gününü kutluyor. Bu işin emekçilerine saygılar sunuyorum.