Evet 23 Nisanı çocuklar ve veliler büyük bir coşkuyla kutladı. Bu kutlama esnasında gözüme iki fotoğraf çarptı. Birinci fotoğrafta şık giyinen bürokratlardan birisi koltuğunu beli ki velisi üst derce olan birinin çocuğuna bir kaç dakikalığına devretmiş. Koltuğun yanında fotoğrafta bile koltuğu öyle bir tutuşu var ki sanırsın ki o çocuk o koltuğu elinden alacak gibi koltuğu tutmuş ve o çocuk bir an önce kalksa da koltuğumda rahat oturayım mantığında. Nihayetinde çocuk kalkacak. Kalkmasa da bürokratımız koltuğu kaptırmaz türden cevval bir vatandaş. Yani bu kadar koltuk meraklısı bir toplum olduk. Sonra ikinci fotoğrafa takıldı gözüm. Siz sayın bürokrat ; sahibi olan ve rütbece sizden büyük olan velinin çocuğunun bayramını kutladınız.
Peki ya;
Sokaktaki çocuğun bayramını kim kutlayacak
Pazar artıklarının peşinden koşan çocuğun bayramını kim kutlayacak
Bombaların altında bütün ebeveynlerini kaybeden çocuğun bayramını kim kutlayacak
Tacize tecavüze uğrayan çocuğun bayramını kim kutlayacak
Irgatlık yapan çocuğun bayramını kim kutlayacak
Trafik ışıklarında gözlerinizin önünde mendil su satan veya dilenen çocukların bayramını kim kutlayacak. Söyler misiniz Kim ?
Bakın bu memleketi riyakarlıklarınızla bitirdiniz. Varsa yoksa sizdiniz. Varlık ganimet hepsi size. Yokluk acı, keder ve sıkıntılar bu kimsesiz bıraktığınız çocuklara. Bari bugün insanların gözünün içine bakarak riyakarlık yapmayın. Neymiş efendim böbürlene böbürlene 23 Nisanı kutluyorsunuz. Bende inandım. Üstelik 23 Nisanı tarihe ve çocuklara kazandıranların döneminde;
Yalan yoktu.
Talan yoktu.
Kul hakkını yemek yoktu.
Sahtekarlık yoktu.
Olan tek şey vatan aşkıydı.
Evet belki;
Binası eskiydi,
Sıraları tahtaydı
Kiremitleri damlıyordu
Yemekhanesi bile yoktu
Ama içi adam doluydu.
Ve biz ulus olarak bugün onların sayesinde 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ile Türkiye Büyük Millet Meclisinin Açılışının 102. Yılını kutladık. Yoksa size kalsaydı. Kim bilir şimdi kimlerin esareti altındaydık.
Sonuç olarak bizlere bu günü kazandıran Başta Atatürk ve silah arkadaşlarına rahmet diliyor. Emeği geçenleri saygıyla anıyorum.