Varlığın yalan dolan hayatın dalavere,
Kalbin öyle kara ki, hepten bulaşmış kire.
İnsanın diyen herkes gerek sana tüküre;
Ne Allah’tan korkun var, ne imanın ne dinin
Kurşunlara gelesin ateşle dolsun inin!
Kâh ormanlar yakarsın şeytani duygularla
Kâh cinayet işlersin nedensiz kaygılarla.
Pisliğe bulaşırsın, hiç yere algılarla;
Ne çevreden ar’ın var, ne vicdanın var senin
Yataklara düşesin ateşle dolsun inin!
Kimi zaman vekilsin, bakan ya da bürokrat
Öyle laflar dersin ki, gören sanır demokrat.
Gözün gönlün hep açtır, arzu eder otokrat;
Ne huyunu terkin var, ne yola gelir cinin,
Belalara koşasın ateşle dolsun inin!
Bazen sakal bırakır, ortada gezinirsin
Cemaatte takılıp hadis’e değinirsin.
Aslında şerefsizsin, altı üstü sinirsin;
Gizli saklı erkin var ahbabısın İblis’in,
Yalanlarla şişesin ateşle dolsun inin!
Velhasıl içimizde, hem de bizden birisin
Pislik yüklü beyninle hep zinde ve dirisin.
Kokuşmuş zihniyetin ölümsüz eserisin;
Köşkün, villan, barkın var, uşağısın feleğin,
Tez vakitte şaşasın ateşle dolsun inin!