Hemen hemen hepimizin bir Bakkal Amcası olmuştur. Üzerinde mavi önlük, kulak arkasında kalem, önünde veresiye defteri. Boyu da biraz kısa ve kambursa eğer o yüksek tezgahın ardında “ buyurun ne istemiştiniz “ diyen komik bir Amca tiplemesi.
Dükkandan içeriye girerken aylardan Nisan sonuysa birde, tam kapının sağında fileyle tavana asılı rengarenk plastik toplar. İçeri girdiğinizde burnunuza gelen kaymaklı gofret kokusu, çok uzak bir hatıra şimdi. Cepte sakız parasından biraz fazlası varsa buz gibi Fruko gazoz ve yanında leblebi tozu.
Bayram günlerinin vazgeçilmezi, iki el öpüp cebe koyduğumuz harçlıklarla hemen yolunu tuttuğumuz yer orası. Bayram olunca tezgahın ön sırasına girmeye hak kazanan mantar tabancaları, kız kovalayanlar gerçekten çok ilginçtir on tane erkeğin olduğu yerde eğer bir kız varsa gidip onu bulurdu namussuz torpiller, roketler, çatapatlar biz çıtıpıt derdik barutlar...
Evimizin anahtarına kadar teslim ettiğimiz, Babamız kadar güvendiğimiz, nazımızı, kahrımızı, cefamızı çeken, derdimizi dinleyen, sırdaşımız, çöpçatanımız, emanetçimiz, düğünümüzde, cenazemizde, kötü günümüzde en önde koşan Bakkal Amcamız.