Yolun yarısını çoktan geçtim bir tanem, korkum büyüyor senden yana. Har geçen gün bu şehir birazda ha üstüme üstüme geliyor. Her gün azar azar ölmeye başlıyorum bir tanem, sen fark etmesen de toprak kayıyor…
İnsanoğlunun bu kadar acımasız olduğunu her gün birazda kavramaya başlıyorum, tıpkı kavrama yeteneği geç gelişen bir çocuk misali.
Umutlarımı, yaralıyor hoyrat sözler, dost bile gülden, değil gülleden konuşur olmuş. Güzel sözleri, şiirleri yitiriyorum bu kadım şehrin taş zeminli sokaklarından.
Bu şehir böyle değildi, insanlar sevgiyle daha uzun yaşıyordu, dostluklar çınar ağacında kök salıyordu. Selmasız, sabahsız geçmezdi günler, şimdi bir yabancı gibiyim, evim dediğim bu şehirde.
Dostluklar kavak ağacının dalı gibi en küçük bir esintide kırılmaya başladı, ardından yaralandı kalpler, yarlı ve kırık kalpler ölümler çoğalttı, bu şehirde.
Her gün üç, beş ölüm sellası yükselir minarelerden ve ölümün adı yankılanır taş zeminli sokaklarda.
Dostluk ve mertlik, paranın kirli yüzünden yansırken insanların yüreğine sevgisizlik hastalığı salgınlaşıyor bu kedim kette ve İhanetin acısını çeken iyi yürekli dostlar, bir bir erken ölüyor bu şehirde.
Gözlerim, her nemlendiğinde ”Yılgınlık sana yakışmaz” diyordun. Gel gör halimi yüreğim roma arenasına dönmüş, her gün bir zalim yüzünden köleleştirdiğim duygularım ölüyor.
Tadı, tuzu kalmamış hayatın. Her geçen gün birazda ha sevmeye başlıyorum toprağı.
Tüm dertlerin çaresi toprak. Cümle kötülüğü temizleyen toprak. Çiçeği böceği, yılanı, çıyanı, aslanı bağrında saklayan toprak.
Bir yangının üzerine atılınca yangını söndüren toprak, elbet bir gün yüreğimde ki yangınları da söndürecek ve bir sabah uyandığında benden sana sadece ektiğim çiçekler, yazdığım yazılar kalacak.
İçime doğdu çokta uzun biz zaman değil, Bu şehirde her gün okunan birkaç ölüm sellasından biride benim olacak. Benden sana sadece bir tek sevgim miras kalacak… Birde beni anlatan şiir mısraları.
Usta şair Hüceste Aksavrın’ın şu güzel şiiri gibi;
Bir sabah, bakacaksın ki bir tanem,
Ben yokum.
Dünyayı sana bırakıyorum.
Söz aldım saatlerden,
Sana koşacaklar.
Söz aldım gecelerden,
Seni uyutacaklar,
Şarkılardan söz aldım,
Hatırlatacaklar...
Gözlerimdeki son yağmurlar pencerende,
Beni anlatır sana bir,bir ileride.
Buğday misali düştüğüm yerde, çaresiz
Kim bilir nerelerde?
Bir sabah bakacaksın ki birtanem,
Ben yokum.
Dünyayı sana bırakıyorum..
. Evet, şair dünyayı sana bırakıyorum diyor. Acısıyla tatlısıyla bende sana benden kalan iyi anıları birde ölümsüz sevgimi bırakıyorum.
Unutma cep yoksulu, yürek zenginiyim…