Ben Suriye dediğiniz ülkenin Halep kentinden bir gencim. Babam Arap, annem Türkmen’dir. Ailemizde Kürt gelinler ve damatlarda vardır. Ülkemde 100 yıldır acı var.7 yıldır da iç savaş. Dünya bize Suriyeli, Arap, mülteci, sığınmacı, cihatçı, terörist vs. derken bir tek Anadolu insanı misafir dedi. Bir tek Türkiye’mizin insanları Ensar oldu bize. Bize de muhacir olmak düştü. Bizler ne Avrupa’da, ne başka ülkede yaşamak değil kendi evlerimizde yaşamak istiyoruz. Mutlu dünya bizi aslında hiç görmedi. Aylan bebek fotoğrafı ile günah çıkartılar sadece.
Hala bizim insanlarımız ölüyor. Bu savaş Suriyelilerin iç savaşı değil mutlu insanların masum halkımın yok edilişini izlemesinin adıdır. Bugün Suriye’de her evden insanlar öldü. Her evden yaralılar ve sakatlar var. Binlerce insanımız savaş şartlarından dolayı yaşadığı hastalıklardan da öldü ülkemde. Organ kaçakçılığını, köle yapılan insanlarımızı anlatmayacağım. Mutlu dünya bizi anlamaz. Elbette bu dünyada iyi insanlar var bize yardım ediyorlar. Âmâ bize yardım ederken dinini, mezhebini değiştir demeyen tek ülke Türkiye….Ben çocukken herkesin takımı vardı. Âmâ bizler Halep’in sokaklarında BJK,FB,GS formaları ile gezerdik. Neden Barselona’yı, Manchester United ya da Milan’ı değil de Türk takımlarını tutardık biliyor musunuz? Çünkü formalarında ay yıldız vardı. Bizim buralarda çevre yolarında tırlar geçerdi.
Türkiye’den gelen bu tırların plakalarında ki bayrağı görmek için peşlerinden koşardık. Evet biz Suriyeliyiz. Hani hatırlar mısınız?2002’de Türk Milli Takımı Güney Kore ve Japonya tarafından düzenlenen Dünya Kupası'nda Dünya Üçüncüsü olmuştu ya sen Halep sokaklarını gelip gördün mü o zaman? Evet biz Suriyeliyiz. Sen benim annemin şehit olan Mehmetçikler için ettiği duaları işittin mi? Duymadın mı yoksa Suriyeli diye? Şimdi sizde bir Suriyelilere vatandaşlık verilmesi tartışması var. Bizler vatandaşı olmadığımız halde Türkiye’mize canı gönülden bağlı olan insanlarız. Ninem ne der bilir misiniz. Osmanlı 100 yıl önce çöktü.
Biz çöllerin vahşilerinin elinde kaldık. Bir savaş bizi ayırdı.100 yıl geçti acıda olsa bu savaş bizi kavuşturdu. Biz Anadolu’muza acı ile kavuştuk Ana, biz evladız. Kim ayırabilir ki bizi ölümden başka…Hem mesele vatandaşlıksa Çanakkale Şehitliğindeki Haleplileri, Kerküklüleri,Şamlıları,Gazzelileri,Kudüslüleri hatta taaa Şark-ı Türkistan’dan gelen o çekik gözlü Uygurları ne yapacaksınız..1915’te siz bizi çağırdınız koştuk geldik..100 yıl sonra bizim size ihtiyacımız oldu bir ANA kucağını açtı.Bizler terörist ya da hain değiliz. İyi ve kötü her yerde var. Şimdi Suriyelilere vatandaşlık tartışması var.
Hıristiyan Avrupa 55 yıldır kapısında beklediğiniz o AB ile birlik olup sınırları kaldırdı. ABD vatandaşları çok rahat Kanada’ya, Meksika’ya sınırdan geçiyorlar. Örnekler çoğaltılır. Bir evlat 100 yıl sonra babasının ocağına, anasının kucağına gelmişiz kavim gardaş sen hala vatandaşlık diyorsun. Mesele verilecek bir kimlik ise böyle kürsülerden, ekranlardan, sosyal medyadan bağırdığınız, sürekli bizi kötülediğiniz. Biz kötüysek verin Çanakkale’deki dedelerimin mezar taşlarını, bizleri canlı canlı gömün Suriye’nin toprağına o zaman… Suriyeliler şöyle Suriyeliler böyle sürekli konuşuyorsunuz.. Aslı olan ayrılmamak bir kere savruldun mu ne tarihin kalır ne talihin.
Suriyeliler olarak bizler her noktasına ateş ve çelik isabet eden delik deşik bir yurdu, sevgiliden yadigâr bir ipek mendil gibi kanlı koyunlarımızda saklıyoruz.