Bu virüs iletti yüzünden zor zamanlar geçiyoruz. Ve her gün ölüm haberlerini görüyoruz ve duyuyoruz.
Bu nasıl bir zaman bu nasıl bir imtihan acılarla ve üzüntülerle dolu bir yıl geçiriyoruz.
Yasaklar tedbirler işe yaramaz oldu. Sebebi yine bizim duyarsızlığımız. Sonucunu da hep birlikte acı bedeller ödeyerek yaşıyoruz.
Oysa….
Bilemedik bu hayatın bize sunduğu güzellikleri
Bilemedik dostluğun, arkadaşlığın kıymetini
Bir kahvenin hatırını
Rabbim verdikçe şükür etmeyip daha çok istedik
Ölümü unuttuk
Ve sonumuz yasaklarla dolu bir hayat oldu.
Kimse kimseyi göremez oldu. İyi günde kötü günde bir araya gelemez oldu.
Bunları hak ettik mi ?
Belki de hak ettik.
Çünkü…
Şükür yok,
Kıymet yok,
İnsanlık dersen öldü,
Hep menfaat
Hep yüksek egolar.
İşte bunlar bitirdi bizleri. Şimdi hep o eski günleri yani bundan bir yıl öncesini arar olduk.
Belki bazılarımız için gerçekten güllük gülistan yaşıyormuşuz. Gezmelerde, tatillerde, yemeklerde, alışverişlerde olan bizler şimdi evlere hapis olduk.
Hayatımızı, yaşantımızı bir görünmez düşman bitirdi.
Hastalıkların, ölümlerin, sebebi hep bu görünmeyen düşman corana değil mi ?
O zaman madem bu illetten kurtulmak istiyoruz. O her şeye soktuğumuz burnumuzu lütfen maskeye iyi sokalım. Yoksa hiçbir şey fayda getirmeyecek. Hep söylemler ve keşkelerle yaşayacak bir hayatımız olacak.
Hadi bu günden itibaren bu illet bizim canlarımızı daha fazla almadan kurallara riayet edip sağlıklı yaşamak için elimizden geleni yapalım. Sağlıklı günler temennisiyle saygılar sunarım.