Haksız sayılmazdın, kontrol edemiyorum içimdeki yalnızlığı.
Kontrol edemiyorum sevgimi, seni nasıl hissettiğimi.
Durgun saatlerin acımasız haykırışıydı bu biliyorum.
Kimselere fark ettirmeden gün ve gün ölüyorum.
Eriyorum, hissediyorum bittiğini günün, başladığının geceyi.
Sesini özlüyorum, sesinden başka birşey duymak istemiyorum.
Tenini özlüyorum kendi yüzüm bile yabancı geliyor bana.
Uzatamıyorum ellerimi, gelmiyor artık kokun duyularıma.
Karanlığın içinden fısıldıyorsun bana ışık olmuyorsun yoluma.
Özlüyorum, bir annenin kaybettiği yavrusu gibi özlüyorum.
Sesim çıkmıyor artık, bağırsamda duyulmuyorum.
Gözlerimi kapattığımda uyuyamadığım gibi.
Sabahları sen bilip getirdiğim gibi...