İnsanlar ne çok hastalık halini almış istek arzu ve sonu gelmeyen doyumsuzluk peşindeler. Hayret etmemek mümkün değil. Ellerinden gelse bütün dünyaya sahip olmak isteyecek türden hastalıklı. Hem de başkasına yaşam hakkı tanımayacak türden.
Bakıyorsun;
Vicdan yoksulluğu,
Akıl yoksunluğu,
Doymayan göz,
Cehalet,
Ego.
Karundan haberleri yokmuş gibi. Bir gün gideceklerini unutmuş gibi. Sırf bu yüzden
kadınlara, çocuklara, hayvanlara yapılan eziyetlerin sınırı yok artık.
Sömürü had safhada. Allah korkusu desen zaten yok. Menfaati için nerde fesatlık , hainlik varsa orda kullanılıyor. Gözü doymaz hep bana rep bana der. Her şeyin en güzelini kendine ister.
Egosu tavan yapmış kendini bir halt sanan bencil insanlar burunları kaf dağında her zaman benim diyen ve başkalarının başarılarını hiçe sayan alay, dalga geçen insanlar aslında bunlar en zavallı insanlardır.
Farid Farjad’ın dediği gibi “Çok şükür ki gökyüzü henüz hiçbir cüzdana sığmıyor. “ Allahtan öyle yoksa ona da sahip çıkarlardı. Gerçi gökyüzünü de bombalarıyla mesken tuttular ya.
Oysa insan güzel varlık. Neden bu kadar bozulup tehlikeli bir yaratık halini alır. Akıl alır gibi değil. Hem de sahip olduğu nefesinin kendisinin olmadığını unutacak kadar.
Sağlıklı günler temennisiyle saygılarımla.