Daha önce ki köşe yazılarımda yazmıştım maç kazanma dost kazan dostluklar kazan diye. Nihayet o dostluklar benim Şanlı memleketimde yaşandı ve bütün Türkiye buna TV de şahit oldu.
Bizler millet olarak her zaman bir birimize kör bakarız. Ve bunu alışkanlık haline getirmek için çaba bile sarf ettiğimiz olmuştur. Oysa ki bizlerde öyle bir milletiz ki bizde olan sevgi ahlak hoşgörü samimiyet güven dayanışma vs hiç bir millette yoktur.
Demem şudur ki bizler istersek her şeyi güzelliklerle donatmak mümkündür.
Şanlıurfa da Bir İlk yaşandı ve bunu bütün Türkiye güneydoğu televizyonunda izledi. Bizlerde buna canlı şahit olduk.
Şanlıurfa 1.amatör küme den süper amatör kümeye yükselme olay off maçında olması gereken güzellikler yaşandı. Hani İstanbul ki üç büyük diye adlandırdığımız takımlar var ya belki de bir çoğumuzun maçlarına dahi gidemediğimiz ama en yakın arkadaşımızı uğruna kırdığımız takımların O köklü kulüplerin başkan ve yöneticilerinin yapamadığı güzellikleri Şanlıurfa amatör spor takımlarımız dan Badıllı gençlik spor ve Çamlıdere gençlik spor kulübü başkanları yöneticileri sporcuları hatta o takımlara gönül vermiş taraftarları yaptı.
Peki bu güzellikler vesile olan iki kulübün değerli başkanları. Halit kaya ve Ferhat Karadağ. Neler yaptı. İki mahalli kulüp olmalarına rağmen yıllardır amatör spor dallarında kısıtlı imkanlarına rağmen hizmet etmeye çalıştılar.
Her yıl olduğu gibi bu yılda takımlarını bir üst lige çıkarmak için maddi manevi desteklerini esirgemeyen iki değerli başkanın amaçları şampiyonluktu ve son. Bir maça kaldı. Play off maçı. İşte futbolun gerçekten dostluk kardeşlik olduğunu bütün dünya ya ilan ettiler. iki kulübün başkanları gerek TV de gerekse gittikleri her ortamda maç kazanmaktan ziyade dostluk kazanma savaşı verdiler. Ve bunu başardılar. Umarım bu güzellikler spor camiası örnek alır. Daha güzel şeyler için bir rekabet oluştururlar. Maç oynandı ve bitti bir takım şampiyon oldu. Her iki kulüp başkanı maçtan önce ne konuştuysa maçtan sonra da aynı şeyi konuştu kazanan dostluk olsun dediler. bir spor sever olarak. Saha içinde ve dışında onlarca şampiyon ve kazan vardı. Kimler mı.? Her iki kulübün Başkanlarından tut hocaları, sporcuları seyircileri, hakemleri, sağlıkçıları, güvenlik ekipleri kısacası herkes kazandı. Demek ki isteyince oluyormuş her şey maç kazanmak değilmiş, Önemli olan dost kazanmakmış.
Düşüne biliyormusun maçı kaybeden takımın hocası kazanan takımın hocasına madalya takıyor. Kazanan başkan ile kaybeden başkanla el ele türbinleri selamlıyor. Her iki takım sporcuları maçtan sonra bir birilerine sarılıp tebrik ediyor .bu güzellikleri unutmamak ve daimi hale getirmek dileğiyle. En büyük şampiyonluk dostluktur.
Bizde diyor ki teşekkürler Çamlıdere spor kulübü. Tebrikler Badıllı gençlik spor kulübü.