Geçmişe Özlem

Öyle bir zaman ki neden sonra farkına varıyorsun etrafındaki korkunç ıssızlığın.

Abone Ol

Öyle bir zaman ki neden sonra farkına varıyorsun etrafındaki korkunç ıssızlığın.

Herkes nedense hep kendi içinde saklı. Tıpkı açığa çıkmaya utanan suçlular gibi.

Neden derseniz çünkü kimse artık kendisi değil ya da yapması gerekenden ziyade başka alakasız işlerle zamanını dolduruyor veya asli görevini yapmaktan imtina ediyor. Tabiri caizse zaman öldürüyor. Bu yüzden hep eskiden dem vuruyor ve özlem duyuyoruz.

Peki, hep eskiden diyoruz. Ne vardı da eskide hep özlem duyar hale geldik.

Sevgi, saygı vardı,

Samimiyet vardı,

Değer vardı,

Huzur vardı,

Ahde vefa vardı.

Ve en önemlisi insani değerlerin yoğunlukta yaşandığı özümüz vardı.

Örneğin bakkallar vardı. Paranız yok sa gider borç defterine yazdırır ihtiyacını giderirdin. Şimdi bu mümkün değil. Ya paran olacak ya da kredi kartın. Bunun dışında ihtiyacını giderme şansın yok.

Evlerde huzur vardı. Herkes paylaşımcıydı. Siyah, beyaz televizyon karşısında oturulurdu ailece. Şimdi televizyon karşısında oturmayı bırakın aile bireyleri bir sofrada oturmuyorlar artık.

Komşuluk vardı. Bir tabak yemeğini paylaşan komşusunun yardımına koşan ve acılarını paylaşan insanlar vardı. İnsanlar insandı, adamlar adam, komşular komşu, hüzünler ve sevinçler ortaktı, yaşamda bir tat vardı. Şimdi Apartman site her neyse 30 yıllıkta olsa komşunu tanımıyor kimse.

Öğretmenlere saygı vardı, öğretmenlerinde öğrencilere karşı sevgileri vardı. Şimdi bu güzellikleri yaşayamaz duruma geldik.

Çocuklar korkusuzca sokaklara çıkıp misket, yakan top, çelik çomak, uzuneşek, saklambaç, ip oyunları oynar ve gençler mahalle maçları yapardı. Çünkü herkesin çocuğu bir birine emanetti. Şimdi çocuğunu kimse gönül rahatlığıyla fırına gönderemiyor. Çünkü kimse kimseye güvenmiyor. Sokaklar tehlike saçıyor.

Seven sevdiğini üzmezdi mutlu etmeyi gönül almayı bildirdi. Şimdi sevgiler sahte bir cüzdana sığacak kadar ucuz olmuş durumda. Değer dersen hak getire.

Yani kısacası yaşamaktan, yaşanılanlardan zevk alır, mutlu olurduk. 

Ya şimdi ?

Sadece özler olduk.

Suçlu kim peki ?

Ben sen o

O halde yine eski duruma getirecek olanlarda biziz diyor sağlıklı günler dili