Bedelini ağır ödediğimiz bu hayatta,;
Bir merhaba,
bir kaç mısra şiir,
kocaman bir eyvallah .
Sonrasına bir veda sığdırıyoruz.
Ya da !
Bazılarımız şiirlere tutunuyor,
Bazılarımız şarkılara…
Bazılarımız filmlere tutunuyor,
Bazılarımız kitaplara…
Sanırım artık insan, tutunamıyor insana…
Niye geldik. N-ereye gidiyoruz bilmiyoruz.
Bu yüzden yalan dünya dedikleri;
Gece "ağır"
Gündüz "sağır''
Kimine güllük gülistanlık,
Kimine ise kahır üstüne kahır.
Buna rağmen mazlumun ömrü çile'ye sarılmış olsa da zorluklara karşı pes etmeden gönül heybesinde tek bir cümle vardır ;
"ALLAH BÜYÜK"
Evet Allah hiç tahmin edemeyeceğimiz kadar büyük. Bunun farkında olarak eşitsizlik de neymiş?
Eşittirin peşinde olmalıyız.
Hemde el ele, yürek yüreğe
Ve hep birlikte '' İNSAN'' kalabilmeye.
Diyoruz demesine ama ne yazık ki insanların adil olduğu bir dünya yok artık. Adalet de herkese eşit uzaklıkta değil. Bu durumda gerçekten insan kalabilenlerin hak arama çalışmalarının da bir anlamı kalmıyor galiba.
Neden derseniz ?
Önce dürüstlükten dem vurup sonrada arkadan kuyular kazıyoruz.
Bir de bakmışız ne dürüstlüğümüz kalmış. Ne de yalanlardan kaçacağımız hayatlarımız.
Ne bir insanı tanımaya hevesimiz kalmış. Ne de kendimizi anlatmaya umudumuz.
Ve artık bütün uğraşlar boşuna. Çünkü karakter makyaj tutmuyor artık.
Bakın yıllar çabuk geçer. Durduğu yerde bile kazanan sadece zamandır. Parayla, makamla, güçle ve popülerlikle bir halt olduklarını zannedenler de aslında "haybeden" insandır. İşte bu yüzden insan söylemleriyle değil, kalıbıyla değil sadece kalbiyle insandır diyor ve sözlerimi aşağıdaki şiirle tamamlıyorum.
İnsan çok kullanışlı bir varlık haline gelirken,
Kullanılıp atılmak, buruşturup attığın kağıt parçasından farksızdı
Belli ki yaşam devamı olan noktasız hayattı
O yüzden az da olsa insandan yana umudumuz hep olmalı
Güven yara almış, yorgun bir bedenle okyanusta sürüklenen yaprak gibi,
Alabora hayata tutunmaya çalışmak yeniden doğmak kadar zordu,
Fakat insanlığı kullanmak çok basit hale gelmişti
O yüzden farkında olan insandan yana umudumuz hep olmalı.