Peki insanların kalitesi dediğimiz zaman aklımıza ilk gelen karakteri asilliği, oturup kalkışı, edebi ,hanım efendiliği, beyefendiliği yani toplum içindeki bir çok hâli hareketi gelir. Ama görüyoruz ki bu yaşadığımız zamanda pek bu tarz insanların olmadığını edep, saygı, kibarlık ve en önemlisi insan gibi insan, adam gibi adamın kalmadığını fark ediyoruz. Örneğin, güzel bir şey için insanlar bir araya geliyor. Düğün dernekler tertip edilip evlilikler yapılıyor. İnsanlar hayata atılıyor. Bu yolda yıllar sonra aile içi kavgası şiddet ve sonucu cinayete ve ölme kadar gidiyor. Yani insanın kalitesi yok oluyor. Sonrada kadınları, çocukları istismar ediyorlar. Ve bu mahluklarda kalite yerlerde görünüyor. Gerçi bunlara insan demek bile yanlış ama toplumun içinde yaşıyorlar işte,
Sözde okumuş tahsilli, diplomalı olan insanlarıda görüyoruz okullarda çocuklara uyguladığı şiddetleri, hastanelerde hastalara yapılan hakaretleri veya sağlıkçılara yapılan saldırıları ve bunlar gibi bir çok kişiler kendilerini yükseklerde gören sözde kaliteli insanlarmı?
Bakın bu konuda bir Hint atasözünde şöyle denilmiş;
İnsan servet yada bilgisiyle değil,
Tavır ve davranışları ile asil olur.
Kısacası farkında olduğumuz yanlışları düzelterek kalitenin tesadüf olmadığını gösteren bir toplum anlayışına ihtiyacımız var. Böyle bir bilince varmış gerek bireysel ve gerekse toplum olma umuduyla saygılar sunarım..