Bu hafta birkaç yıl önce dinlediğim ve beni etkileyen kısa bir hikâyeyi sizinle paylaşmak istedim. Hikâye nerde geçti bilinmez. Bana anlatan kişi de muhtemelen başka birinden dinlemiştir. Kur’an-ı Kerim’ de de karıncalar ile ilgili ayetler geçerken birçok yazılı, görsel ve sözlü sanata da karıncalar çeşitli şekillerde dahil edilmişlerdir. Karıncalar azmin, imecenin, bereketin, çalışkanlığın, birliğin ve beraberliğin timsalidirler. Karınca ile ağustos böceğinin hikâyesini duymayan yoktur.
Fi tarihinde hububat işi yapan iki ortak varmış. Bu ortaklar iki katlı bir evde otururlarmış ve evin altında ki ambarda da hububat alım satımı yaparlarmış. Her sabah ambarın kapısını açıp, kapının önünde taburelere otururlarmış. Bir yandan alış veriş yaparken bir yandan da, dışarıdan ambara buğday taşıyan karıncaları seyrederlermiş. Günler bu şekilde geçip gidiyormuş.
Bir gün ortaklardan biri, birkaç günlüğüne şehir dışına gitmiş. Geride kalan ortak aynı şekilde ambarın kapısını açıp her zamanki gibi ambarın önünde tabureye oturmuş. Ortağının hanımı evde domatesin bittiğini söylemiş. Geri de kalan ortak bir kasa domates alıp kendi hanımına pay etmesi için vermiş.
Şehir dışına giden ortak, şehir dışından dönmüş. İki ortak her zamanki gibi ambarın kapısını açıp iki tabureye oturmuşlar. Şehir dışından gelen ortak karıncaların ambarın içinden dışarıya buğday taşıdıklarını görmüş ve ürpererek sormuş ‘’ben yokken bir şey mi oldu’’ diye, ‘’hayır demiş her zamanki gibiydi sen yokken de’’ demiş. ‘’İyi düşün, bak karıncalar artık dışarıdan ambara buğday taşımıyorlar ambardan dışarıya buğday taşıyorlar’’ demiş ve eklemiş ‘’bir şey olmuş bereketimiz kaçmış’’ diğer ortak düşünmüş ‘’hanımın bir kasa domates istemişti aldım ve kendi hanımıma verdim pay etmesi için’’ demiş. Şehir dışından gelen ortak evine çıkıp, mutfağa bakmış ve kendi paylarına verilen domateslerin yumuşamış ve çürük olanlardan verildiğini görmüş.
Ortağının yanına dönmüş ve olanları bir çırpıda anlattıktan sonra ‘’bunca yıllık ortaklık bize çok şey kazandırdı ama bundan sonra belli ki kaybettirecek’’ demiş. Karıncalar ambardan dışarıya buğday taşırken, iki ortak yollarını ayırmışlar.
Bu kısa hikâyeden kendimize birçok hisse çıkarabiliriz; dürüstlük, emanet, eş seçimi, bereket, güven.
Bu yazıyı çok önce kaleme almıştım, paylaşmak bugüne nasipmiş.