Çok eski bir deyimdir bu söz. Bundan kasıt yaptığın hata ya da yanlış bir iş için “yakınıp sızlanma“ anlamı içerir. Öyle ya kendi yanlışına kılıf aramaktansa dur ve düşün; nerede hata yaptım diye. Zira ağlamak sızlamak çare değil düştüğün yanlışlara. Yapacağın tek şey düşünüp toparlanmak ve yeniden yürümeye devam etmektir.
Bırak feryat figanı
Kendi düşen ağlamaz.
Var alkışla ağanı
Kendi düşen ağlamaz.
Sitem etme, yakınma
Aval aval bakınma.
Canın yanarsa tınma
Kendi düşen ağlamaz.
Otur, yetin halinle
Cebelleş ahvalinle.
Yaptın kendi elinle
Kendi düşen ağlamaz.
Ağrırsa eğer canın
Acı dolsa her yanın.
Çileye dönse anın
Kendi düşen ağlamaz.
Dikme gözünü yere
Boğulma kana, tere.
Velev düştün bir kere
Kendi düşen ağlamaz.
Zevkle biç ektiğini
Gösterme çektiğini.
El bilmez sektiğini
Kendi düşen ağlamaz.
Haline kendin acı
Acımaz kardeş bacı.
Artık ağlama Hacı
Kendi düşen ağlamaz.