İnsanoğlunun manevi hastalıklarından biride kibir ve gururdur. Bunu bir çok insanlarda görürüz.
Hayatın neler getirip götüreceğini bilmeden bu dünyada eğer mevki, eğer maddi, eğerse kariyer olmanın kibirliliğini ve gururunu yaşayanlar hiç düşünmezler mi ki işlerinin bir gün tersine döneceğini ellerinde ve avuçlarında olanı bir anda kaybedeceklerini.
Oysa insanoğlu dünyaya çıplak gelir. Sadece Kefen dediğimiz iki metre beze sarılıp çıplak gider. Bunu düşünmeden bu dünyada paranın, makamın ve kariyerin tatlı geldiğini, dünya gafletine dalarak yaşayanlar; eğer ki bunları Rabbim sizlere nasip etmişse bu güzellikleri en güzelinden gururlanmadan kibirlenmeden bunları yaşayarak insan olduklarını ispatlamak gerekmez miydi.
Hz. Mevlan'nın dediği gibi; Güzelliğine güvenme bir sivilce yeter, zenginliğine güvenme bir kıvılcım yeter.
Bu yüzden hayatın biz insanlara ne getirip ne götüreceğini bilemeyiz. Önemli olan insan gibi insan olmak. Ve imtihan dünyasında olduğumuzu unutmamaktır.
Düşünün belki de yaptığımız küçük bir iyilik biz insanları iyi yerlere getirir. Lakin insanlara verilen bu güzel nasipleri kibirlilik ve gurur yaparak değil de, gönül güzelliğiyle hayatımızda yaşayalım ve yaşatalım. Daha güzel olmaz mı ?
Her şeyimize şükreden, iyi insan olmak için çaba gösteren kullardan olmak dileğiyle saygılar sunarım.