Dünyanın sonumu geldi diye düşünmemek elde değil .Kıyamet alametleri diyoruz ama bence kıyameti yaşıyoruz. Çünkü ne ağaç sevdi zalimler ne çocuk ne kadın ne yaşlı ne kimsesiz ne de hayvan. Kısacası ne insan sevdiler nede insanlık. Bir bakarsın ormanları ateşe verirler onlara yetmiyor. Hayvan börtü böcek hepsi yanar onlara yetmiyor. Kadın ve çocuklara tecavüz edilip öldürüyor yine yetmiyor. Kısacası mazluma sessize dünyayı dar edip cehennemi yaşatıyor. Bunun karşılığında Allah sel veriyor, sıcaklık veriyor, musibetler veriyor ders alınmıyor. Demek ki bunlar az geliyor insanın insana yaptığı zulme karşı. Ders alınmıyor buna rağmen. Kısacası o kadar kirlendi ki insanlık ne vicdan ne merhamet kaldı.
Oysa
Öyle olmalı ki gülümsetebilmeli insan insanı,
Çekip gittiğinde, acılara değil yaşanmış o çok özel anılara teslim olmalı insan.
Gidişinin ardından gözlerde bir ışık olarak kalabilmeli
Ve dudaklarda hafif bir tebessüm.
"Çok güzeldi yaşadım yaşadık" diye bilmeli.
Ama nerde
Oysa geldiğinde gideceğini biliyor insan ama buna rağmen hiç bir yanlışından vaz geçmiyor. Dilerim bu son olaylar bir milat olur ve insan o güzel varlığına kavuşur. Yangında , sel felaketinde ve diğer bütün nahoş olaylarda zarar gören bütün vatandaşlarımıza geçmiş olsun diyor. Bir daha böyle olayların yaşanmamasını diliyorum.