Bir şeyi anlatmaya tersiyle başlamak bazen daha etkili olabiliyor. Liyakatsizlik herhangi bir konu da yetersiz olmaktır. Liyakat işi ehline vermektir. Adama göre iş değil de işe göre adam seçmektir. Günümüzde liyakatten sık sık bahsedilmesinin sebebi liyakat değil liyakatsizliktir. Bir kelime günlük konuşmaların içerisinde sık sık kullanılıyorsa ve halk arasında yaygınlaşmışsa eksikliği hissediliyor demektir.
Türkiye’ de halihazır da kurulu şirketlerin %96’ sını, KOBİ’ lerin ise yüzde 99’ unu aile şirketleri oluşturuyor. Yapılan araştırmalar, aile şirketlerinin sadece %30’unun ikinci kuşağa, %12’ sinin üçüncü kuşağa geçebildiğini gösteriyor. Dördüncü kuşağa geçebilenlerin oranı ise %3’ te kalıyor. Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği (TKYD) verilerine göre aile şirketlerinin ortalama ömrü 34 yıl olarak tespit edilmiştir. Dünya ölçeğinde baktığımızda aile şirketlerinin oranı ülkemizdeki kadar yüksek olmamakla birlikte birinci sırada yer almakta. Aile şirketlerinin ömrünün bu denli kısa olmasının ve sonraki nesillere geçmesinin oranının düşük olmasının çeşitli genel ve özel sebepleri olmakla birlikte aile bireylerinin yetenek, yöneticilik, karar alma ve insiyatif kullanma da liyakatsiz olmalarıdır.
Nasıl ki adalet sisteminin bozulması bir gün o sistemi bozanların adaletsizliğe uğramasıyla sonuçlanacaksa. Sağlığımıza gerekli itinayı göstermediğimizde eski sağlığımıza kavuşabilmek için hastane, hastane dolaşacaksak. Liyakate önem vermeyenlerde eninde sonunda liyakatsizliğin neticelerini göreceklerdir.
Liyakat bulunduğumuz zaman diliminden çok sonraki nesiller için de önem taşımaktadır. Bu kültürle yetişen bir nesil, şüphesiz liyakate ailede başlamak üzere her alanda önem verecektir. Sadakat önemli bir ahlaki değerdir ama liyakat sadakatten daha önemlidir ve bir adım önünde olmalıdır. Liyakatsiz bir sadakat sürdürülebilir başarıyı getirmeyecektir. Bugün en çok ihtiyaç duyduğumuz değer liyakattir ve liyakat beraberinde birçok değere sahip olmamızı sağlayacaktır.