Sen suskun, taş kesilmiş uzaklar..
Ben tabulara tutsak, yasaklı buralar..
Çok uzun, çok engelli bu yollar..
Bilemedim, nerden geldi başıma bu haller..
*
Sevgiyle yüreklerimizi bağlayan kader..
Neden koydu aramıza dağlar, denizler..
Geçer gider baharlar, güzler..
Zaman, yananı, yıkılanı görmeden gider..
*
Yalnızlığım güzeldi benim..
Düşünmezdim var mı, yok mu sevenim..
Özgürdüm ben, özgürdü yüreğim..
Çiçek çiçek yeryüzüm, masmavi gökyüzüm..
Yoktu üzüntüm, derdim, yoktu beni üzenler..
*
Nerden çıktı bu sevda, bu bağımlılık..
Hiç durmadan özleyip düşünmek..
Yanımda yok diye ağlamak..
Düşler kurup, hayallere dalmak..
Yoktu ümitleri bitiren geceler..
*
Nerden çıktı bu ummadan beklemek..
Bu kapkara, bitmeyen umutsuzluk..
Gezmediğim ne ova kaldı, ne dağ..
Eylemez oldu gönlümü bahçe, bağ..
Nerde kaldı gönlümün şenliği güzellikler..
Yerim belli değil, sığamadım bir mekâna..
Kulağım seslerde, gözüm bağlandı yollara..
Bir söz almak için yalvarmak zamanlara..
Nerden çıktı, uykusuz girmek sabahlara..
Nerde kaldı günün getirdiği müjdeler..
*
Nerden düştü içime bu ateş..
Yerim göğüm karıştı, ne ay kaldı ne güneş..
Döndüm karaya vuran balığa..
Rüsva olmak yoktu hiç hesapta..
Bilmiyorum, daha neler görecek bu gözler..
*
Nerden geldi hayatımı sallayan dalga..
Bir adım kalmışken yanaşmak için karaya..
Revamıydı bir yudum suda boğulmak bana..
Nerde kaldı Hızır, nerde beklenen mucizeler..
Yine kader kesti hükmümü ..
Yine mahkûm etti kendine bağlanmaya..
Bilemedim, neyin sebebiydi yüklenenler..
Bitmez mi rüzgârlara, yaprak olup sürünmeler.