Anooshirvan miandji derki; Adaletsiz bir toplum daha fazlasını almak için sahtekarlığı hak görenlerin yeridir. Galiba bu yüzden ortalık hiç ölmeyecekmiş gibi dolaşan insanlardan geçilmiyor ki şeytanın yanındaki koltuk her zaman boştur. Dileyen oturuyor. Ve görüyorum ki., Bu dönemde o koltuğa rezervasyon yaptıranlarda patlama yaşanıyor ne yazık ki!
Onlar için Para!
İle de para!
Şeref para, şerefli yapan para!
Namus para, namuslu yapan para !
Üstelik bu kadar para kazanma isteğinin, bir çok şeyi yok edeceğini unutmuş gibiler. Ama unuttukları toprağında hayatında, görülmeyenlerin de öznesi olduğunu.
Yani;
Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif,
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç,
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü,
Ne renk olursa olsun kaşın gözün karşıdakinin gördüğüdür rengin,
Her şeyi kazandığın para kadar kar sayma,
Unutma ki yaşattığın kadar yakınsın sonuna.
Ve hayatın ölümle imzaladığı anlaşmayı bugüne kadar hiçbir canlının bozamadığını unutma.
Sonuç olarak insan doğmak Allah’ın bir lütfudur sana. Bunun gereğini yapmakta insani özelliklerini yerine getirmekle yaparsın Yani teşekkürün insanca olmalı yaradana.
Yoksa;
Bir başka şey olmak vardı dünyada,
Yani insan değil de,
Bir kapı mesela,
Karanlığı, korkuyu, ve haksızlığı dışarıda bırakan,
Fena mı..?
Bir başka olabilirdin diyorum,
Yani insan değil, başka bir varlık. Canlı veya cansız
Bir düşün bence. Ona göre şükret. Ve insani vecibelerini yerine getirmeye gayret et.