Farkındamısınız bilmem bu aralar fark edemiyorum yaşadığımın. İçinde bulunduğumuz evren var gücüyle yoluna devam ederken sürekli aynı yerde olduğumu düşünüyorum. Sessizliğimi korumaya çalışıyorum, içinde bocaladığım kelimelerin haznesinde kayboluyorum. Kendimi ifade etmekte zorlanıyorum sanırım, yada kurabileceğim cümlelerin benden büyük olmasından korkuyorum. Yapabileceklerimizin farkındayız, bugün çat kapı ülke değiştirebiliyoruz ama kendi dünyamızda yalnızız. Sessizliği özlüyoruz, kendimizle başbaşa kalmayı. Kendimiz demişken öyle aynaya bakarak geçirilebilecek bir günden bahsetmiyorum. İç sesimizin bizi alıp götürdüğü uzak diyarların kokusundan bahsediyorum. Çaresizliğin sessizliğinde bocalamaktı bu, oysa biz, bizi aldatan dünyanın yalancı insanları üzerinden kendi çıkarmalarımızı gözetmeksizin yaşamak istedik. Vardığımız yol, sonu bilinmemekle beraber katettiğimiz mesafe kadar yalnızlığa yaklaştık. Farkında değildik, farkında olamazdık, yaşadığının farkında olan insanlardan olamayız. Farklılığı içinde arayan kişilikleriz biz. Kendi farkına varamayan kişiler...