Keklik, Şanlıurfa’da en sevilen kuşlardan birisidir. Ötücü bir kuş olup aynı zamanda bir av kuşudur. Bir inanışa göre, ava çıkıldığında, avcının önüne önce keklik çıkarsa av uğurlu, kazasız-belasız ve bereketli geçer.
Geçmiş yıllarda keklik Urfa’da bolca görülebilen bir kuştu. Avcıların yemeklerinin başında keklik eti gelirdi. Ancak son yıllarda aşırı avlanma yüzünden sayıları gittikçe azalmaktadır.
Avcılardan edindiğimiz bilgilere göre gerek avcılık ve bilhassa keklik avcılığı bu işle uğraşan insanları diğer birçok zararlı alışkanlıklardan (alkolden, kumardan v.b.) alıkoyarmış.
Canlı olarak yakalanan keklikler ise meraklılarca kafeste beslenir. Bu besleme işi bilhassa kırsal kesimde başka bir uğraşı olmayan insanlarda can sıkıntısını gidermektedir. Besleyen ile keklik arasında bir arkadaş yakınlığı doğmaktadır.
Şanlıurfa’da avlanma bölgelerinin çoğunda kekliğe rastlanır.
Keklik, çok iyi işiten, çok hızlı koşan ve uçarken kanatlarının çıkardığı sesten dolayı gürültü bırakan bir kuştur. Urfa’nın avlanma yapılan çeşitli dağlarında çayır ve süpürge otları arasında, çıplak taşlık ve kayalık yerlerde yaşar.
Üreme mevsimi dışında birçok keklik ailesi sürüler halinde bir arada bulunur.
Gaga ve ayakları kırmızı, göğsünün alt kısmı ve karnı pas sarısı ile gri ve boz kahverengidir. Kuyruk, kırmızı-kahverengi arası, kuyruk altındaki 3-5 tüy kül rengindedir. Büyüklüğü 35 cm uzunluğunda olup, kanatları 17 cm civarındadır. Gözünden başlayarak gerdan kısmını kaplayan beyaz bir mahyayı çevreleyen şeride sahiptir.
Keklik, daima iki eş (erkek-dişi birarada yaşar. Dişisi erkeğinden biraz daha küçüktür.
Şanlıurfa’da bulunan keklik diğer yörelere göre küçük ve açık tonlarda olup “Bişri” ismi verilmektedir. Dişisine ise “Mari” denmektedir. Siverek yöresinde ise kekliğe “Keví Gozel” denilmektedir.