İnsanlar vardır kendi çıkarlarından başka hiçbir şeyi görmez, umursamaz; dünya yansa bile o kendi menfaatlerini gözetir, korur. Gerekirse bu uğurda herkese eğilir, ağam der paşam der işlerini yürütmeye çalışır. Urfa’da bu tipler için bir deyim vardır: Yağmur nerdeyse tarlayı oraya çeki! ”İnsanlığı çoktan unutmuş bu tiplerin toplum üzerinde bıraktığı intiba insanları psikolojik olarak etkiliyor, hatta sinir sahibi yapıyor.
Ellerini oğuştur şirin görün
İşlerini bir güzel diz sıraya.
Bu düzen de var renkten renge bürün
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!
Gelen ağam giden paşam deyiver
İhale al, işler otursun raya.
Şahsiyeti bir kenara koyuver
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!
Boş ver hakkı, hukuk ta neymiş yahu
Kazanırsın, aha yazdım şuraya.
Cemaatle otur, bol bol çekip Hu
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!
Gerekirse insanlığı ötele
Sakın ola merhem olma yaraya.
İhaleler kazan tutup çetele
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!
Yüzsüz derler, adi derler, puşt derler
Boş ver yahu ak de inat karaya.
Yeri gelir ardın sıra hoşt derler
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!
Bir toplum ki mertle namert karışmış
Güven kalmış yazı ile turaya.
Millet bile bu ahvale alışmış
Yağmur nerde tarlayı çek oraya!