Fidan dikme mevsimi olmadığını hatırlatarak yazımıza başlayalım. Gerçi Şanlıurfa da efsane bir söz vardır. Urfalılar yeşilliği sofrada bile severler diye. Ama gelin görün ki memleketten ateş yükseliyor. Her taraf beton yığını. Tam tezat bir görüntü ile karşı karşıyayız. Oysa yüreğin yeşile mekan olduğu yerde umut, umudun olduğu her yerde hayat vardır. Ama bizim yüreğimiz bir türlü yeşile mekan olamadı millet olarak. Her şeyimiz slogan ve sonrası ilmi siyaset maalesef.
Düşünün bütün alanları imara açık olan Şanlıurfa da her sene bu ağaç dikme muhabbeti yapılır. Hatta binlerce fidan heba edilir. Bir kaç resim sonrası arayan soran yok.
Bakın fidan dikersiniz sonrası önemli. Bunun korunması bakımı, ıslahı gerekiyor.
Kaçak yapılarla mücadelenin yanında imar ve ıslah çalışmalarının acilen yapılması gerekiyor
Tarım alanlarına inşaatların yapılmaması gerekiyor ki Şanlıurfa’mız yeşillensin. Peki nasıl olacak bu. Tıpkı medeni toplumlarda olduğu gibi olmalıdır yoksa hikayeden öteye geçmez bu muhabbet. Modern toplumlarda yeşil alanlar insanların YAŞAM alanı olarak belirlenir. Bizde üzülerek belirtmeliyim ki TALAN alanıdır. Ve hep şunu unuturuz yada işimize gelmiyor. Halbuki insanın her şeyi doğadan geliyor. Doğanın insandan ne geldiği ise kocaman bir hiç. Bakınız Peygamber Efendimiz’in fidan dikmeyle ilgili şu hadis-i şerifinde “Kıyamet kopsa bile, o zaman elinizde bir fidan bulunuyorsa ve onu dikmek için de bir engel yoksa derhal o fidanı dikin.” diye buyuruyor. Bu hadis-i şerif, ağaç dikmenin önemini net bir şekilde anlatmaktadır.
Sonuç olarak doğa insan olmadan da yaşar; ama insan doğa yok olduktan sonra yaşayamaz. O halde neden bir dikili ağacın olmasın. Hele bu insanlığın yararına ise orman bile diksen az. Modern toplumlarda oksijenini almak ve negatif enerjisini atmak için kendi yaşam alanını gözetmek, yeşertmek, yeri geldiğinde savunmaktan geçiyor. O halde bende yemyeşil Şanlıurfa için sloganı geliştireyim. Şanlıurfa’mızda herkes her sene en az aile üye sayısı kadar ağaç dikmeli diyorum.