AİLE  Anne, baba ve çocuklardan oluşan en küçük topluluk. Baba, evin geçimini sağlamak adına, anne ise evin düzeni ve mutlu bir yaşamın geleceğinde mücadele ettiği gibi çocuklar büyüdüğü ve gençliğe adım attığı günlerde baba...

AİLE Anne, baba ve çocuklardan oluşan en küçük topluluk. Baba, evin geçimini sağlamak adına, anne ise evin düzeni ve mutlu bir yaşamın geleceğinde mücadele ettiği gibi çocuklar büyüdüğü ve gençliğe adım attığı günlerde baba ile evlat arasında köprüdür.

AİLENİN diğer temel direkleri ve güvencesi aile bağlarında ki halkalar olarak bilinen nine, dede, dayı, amca, teyze, hala, kuzen ne kadar birbirleri ile uyum sağlar ise yaşam bağları o kadar güçlü olur!..

BABA ile oğlu arasında geçen ve hayata yön veren öyküler arasında “Tahta atın öğrettiği”

başlıklı ve örnek alınması gereken dize şöyle:

İKİ çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar vermişti. Piknik yerine vardıklarında, anne yemeği hazırlarken, baba çocuklarıyla birlikte kısa bir yürüyüşe çıktı. Yürüyüş uzun olmasa da, çocuklardan küçük olanı yorulmuştu. Yalvaran gözlerle babasına bakıp:

“BABACIĞIM” dedi, “Çok yoruldum, beni kucağında taşır mısın?!..” Baba “Ben de biraz yoruldum oğlum,” der demez, çocuk ağlamaya başladı. Baba tek kelime etmeden etraftaki ağaçlardan birinden kuru bir dal kesti. Dalı çakısıyla biçimlendirip yonttu, sonra da oğluna verdi.

“AL sana güzel bir at,” dedi.

ÇOCUK dal parçasında yontulmuş ata sevinçle bindi ve “Deehh! Deeh!... diye bağırarak annesinin sofra kurduğu düzlüğe doğru koşmaya başladı….

DİZEDEN alınması gereken çok şey var. Baba, yoklar arasında var olanı evlatlarına, daha doğrusu ailesine verebilme adına, çalışma zincirine maddi ve manevi halkalar ekleme öznesinde gayret verir. Çocuklarının eğitim mücadelesinde akademik kariyeri sahip olma yönünde anne ile dayanışma gücü umut perdelerini aralar. Anne; tüm zorluklara rağmen gücü yenme adına fedakârlığın tarifidir.

BUGÜNÜN evlatları ilerleyen yaşları içinde dahi “yavrum” diyen anne ve babasına daha da çok sahiplenmeli. Annesinin, babasının kucağında yer aldıkları günleri hatırlamalı. Anne ve baba ile ilgili söylenen şu dizeler hatırlanmalı. “Anan baban sağ iseler nimet bil. Hizmet edip ikramı, ganimet bil. Hak rızası bile onda gizlidir. Anne gezindiğinde bağ, baba yaslandığında dağdır. Ömrünün en güzel çağı anne ve babanla olandır. Bu dünyada yalansız, çıkarsız tek sevgi varsa o da anne, baba sevgisidir. Gerisi hep şüphedir…”

ANAFİKİR olarak; kendileri de anne ve baba olan evlatların anne ve baba hayatta ise çok şanslılar. Tahta at öyküsü onlara çok şey öğretmiştir!..