\nBizimki, kürekleri boşa çekmek gibi biraz,
Bizimki, kürekleri boşa çekmek gibi biraz,
Geçti ömrün baharı, bak bitti yaz.
Hüzün düştü yüreklere, gönüller mahzun,
Vuslat görünmüyor ufukta, bekleyiş uzun…
Elekle su taşımak değirmene bizimki,
Sonu karanlık bir yolda koşmak gibi…
Biliyordun bu sevdanın sonu yok madem ki,
Neden geldin bile bile yürüdün gönlüme…
Neden döktün sevda şiirlerini yoluma,
Neden vurdun sevda darbelerini yüreğime,
Neden duygularına yol açtın uzaklara…
Ulaştın, seslendin, uyuyan duygularıma.
Neden girdin benim dünyama,
Yangın çıkarıp ateş verdin kanıma…
Ben yalnız yüreğimi, vurmuşken yollara,
Derdimi dağıtırken uzaklara,
Neden kalbime yüklenip derdime dert kattın,
Mademki imkansızdın, hep uzak kalacaktın,
Ne istedin benim vuslata susamış yüreğimden…
Ben uzaktan sevmelere dayanamam ki,
Üç günlük ömrüme hasreti sığdıramam ki…
Madem ki yüzünü bile göremeyecektim,
Elini tutamayacaktım, neden kendine bağladın…
Benim düşlerime bencilce girerken,
Kendi yalnızlığına bir ışık ararken,
Beni yalnız, beni sensiz, beni öksüz bıraktın…
Düşünmedin mi ben seversem uzak kalamam,
Ben sevdiğim yanımda olmazsa yaşayamam,
Düşünmedin mi beni ateşlere atarken,
Düşünmedin mi seni de yakarım ben yanarken…
Sevgi laf değil, yar yoluna düşmek ister,
Yoluna yürek, yoluna baş koymak ister,
Bu yürek böyle severse kavuşmak diler,
Söyle şimdi yarattığın bu sevda nereye sığar…
