Genlerimizle belirlenmiş olan karakterimiz 6-7 yaşına kadar şekillenir.
Çocuklar kendilerine has özelliklerle dünyaya gelirler. Her çocuk farklı özellikler taşır. Aynı ailede büyün çocuklarda bile karakter ve özellik farklılıkları vardır. Aynı yumurta ikizi çocukların özellikleri ve karekterleri birbirinden farklıdır. Tabi bu bütün çocuklar için değil, çocukların gelişimi hepsi bir birbirinden farklıdır. Örneğin; Bazı çocuklar erken yürümeye başlar bazı çocuklar daha geç yürümeye başlar yada bazı çocuklar geç konuşur bazı çocuklar erken konuşur. Bütün çocukların özellikleri, karakterleri, duygu ve düşünceleri, istekleri hepsi birbirinden farklıdır. Bu nedenle karakter gelişimi ile ilgili biraz sabır göstermek gerekir. Çocukların saygı, sevgi, yardımlaşma, paylaşma, cömertlik, dürüstlük, sabır 0-6 bu yaş aralığında gelişir. Bu şekillenme döneminde çocukların çevresinde gördükleri, örnek aldıkları kişiler çok önemlidir. Son yıllarda özellikle eğitim anlamında çok kullanılan “7 çok geç” sloganı bu açıdan çok önemlidir ve çok doğru bir anlamda kullanılmaktadır. Gerçekten de bireyin hem kişilik hem de bilişsel özelliklerinin % 80’i 7 yaşından önce tamamlanmış olmaktadır. Dolayısıyla bir çocuğa kazandırılacak ne varsa erken çocukluk olarak tanımlanan 0-6 yaşlar arasında değerlendirilmelidir.
Bireylerin birbirleriyle arasındaki en önemli fark karakterdir. Daha sağlıklı bireyler yetiştirebilmemiz için çocuklarımızı çok güzel bir şekilde yetiştirebilmemizdir. Burada en önemli faktöre sahip ailedir. Çocukların karakter özelliklerinin şekillenmesinde anne ve baba çok önemli bir sağlar. Özellikle çocuklar anne ve babayı varsa kendisinden büyük kardeşini bir model olarak görürler. Çocuklar bu dönemde taklit etmeyi çok severler. Örneğin; Anne babaya bağırarak konuşursa çocukta bunun çok güzel bir şey olduğunu düşünür ve çocukta arkadaşlarıyla bağırarak konuşur. Yada baba anneye şiddet gösteriyorsa çocukta bunu görünce güzel bir davranış olarak algılar ve arkadaşlarına oyuncaklarına şiddet göstererek oynar. Çocuklar biz büyüklerin her hareketini her sözünü kendisine bir model olarak algılar ve o şekilde davranır ve konuşur. Buda çocukların gelişimine ve karakterine ayna tutar. Şiddet görülen bir evde ve şiddet görülmeyen bir evde yaşayan ve büyüyen çocukların karakter ve özellik gelişimleri çok farklı şekillerde oluşur. Tabiki de her şey aile de bitmiyor çocukların aileden sonra da okul zamanında da şekillenmeler başlıyor.
Çocuğun karakter oluşumunda okulun önemi
Okul, aileden sonra en önemli bir eğitim yuvasıdır ve bir çocuğun dış dünyaya açılan ilk kapısıdır. Çocuğun kişiliğini biçimlendiren en önemli sosyal kurumdur. Burada da çocuk; işbirliğini, kuralları ve kurallara uymayı, paylaşmayı, üretmeyi, hem bir birey olmayı, hem de bir birey olarak topluma ait olmayı öğrenerek, bütün bunları kişiliğinde harmanlama becerisi geliştirecek ve kendisi olmaya çalışacaktır. Günümüzde eğitimin en önemli amacı, bireyi yetişkin rollerine hazırlamak ve kendisini yönetebilme becerilerini geliştirmesine yardımcı olmaktır. Bu da ancak çocuğa bağımsız düşünme becerisini kazandırmaktan geçer. Okul dönemi, çocuklar açısından aynı zamanda bir gruplaşma çağıdır. Çocuklar bir takım gruplara katılarak onların davranışlarını ve düşüncelerini benimser ya da reddeder hem de kendi düşünce ve davranışlarını onların kabulüne sunar. Toplumsal onay almaya çalışır. Burada kabul gören her davranış çocuğun kişilik özelliği olarak ve davranışları olarak netleşecektir. Okul dönemleri çocuk için arkadaşlık, paylaşmak, kimlik arayışları gibi pek çok farklı alanda olgunlaşmasını da sağlayan bir eğitim kurumu olduğundan önemli bir etkiye sahiptir.
