Zaman çok şeyi öğretiyor insana.
Zaman çok şeyi öğretiyor insana.
Bazen kırılmayı
Bazen kaybetmeyi
Bazen gidip de dönmemeyi
Bazen ihaneti
Bazen bir vefasızlığı
Bazen bir yüzün gerçekte kim olduğunu
Ve en üzücü olanı kan bağının yok olduğunu, kardeşliğin idam edildiğini sayenizde uygulamalı öğretti bize.
Düşünüyorum da
Şimdi
Yüreğimden gidene mi ? yoksa gözümden düşene mi ? üzüleyim.
Gönül bu
Ne kadar boş ver
Ne kadar olur böyle şeyler
Ne kadar affet dese de
Kırgınlık baki kalıyor bazı meselelerde
Ve canının "acıdığını" hissediyorsun sadece
Ama yapacak bir şey yoktur.
Ne "kalbini" susturabilirsin ne de "gerçekleri" değiştirebilirsin
Hayatı olmasını istediğin gibi değil, olduğu gibi "yaşamaya" çalışırsın
Hatta yüreğindeki binlerce "acıya" rağmen gülen maskeni takıp her yeni güne "umutla" bakmaya devam edersin
Ama özlediğin o kadar çok şey var ki geçen zamanlardan.
Bu yüzden "Biz eskiden" diye başlayan cümlelerin sevdalısıyım adeta.
Lakin, getiremiyorum özlediğim hiç bir şeyi geri
Giden gitti
Kalan sağlar da bizden değil.
Sadece biraz halden anlama birazda anlayış arar oldu gözlerimiz.
Hepsi bu.
Düşünüyorumda
Sahi..
Ne oldu bize böyle ?
Bittik mi biz ?
Ya insanlığımız ?
Ya hevesle beklerken söndürülen ümitlerimiz
Ya içinde kardeşlik adına hiç bir kötülük olmayan ama duman olan hayallerimiz.
Onlardan da mı vaz geçelim.
Bırakalım mı kardeşlik adına hayal kurmayı ?
Nasılsa kardeşlik idam sehpasında mı diyelim.
Bırakalım sizin yüzünüzden öylemi.
Yazıklar olsun hepimize.
Demek ki hep boşlukta kalan hayallerimizle yaşıyoruz biz. Bu yüzdende susmakla konuşmak arasında bir yer daha olmalı diye hep bekliyoruz. Ve modernleşme kisvesi altında, sadece geriye kalan yozlaşmış, katılaşmış, yabancılaşmış bir sürü sahte insanlık figürü sergiliyorsunuz.
Onu da yapmayın.
Emin olun çok kötü duruyorsunuz.
Çünkü…
Bütün menfaat küreklerini kendinize çektiniz.
Kardeşlik hukukunun kalbini kırdınız.
Ve ruhunuza kan bağının bir şey olmadığını soktunuz.
Yazıklar olsun size.
Daha çok yazılacak şey var ama sonuç olarak diyorum ki
Elbet geçecek bu günler
Kardeşlik yerde
Gönüller yorgun
Duygular paramparça
Kayıplar çok.
Ve en önemlisi kalpler kırık
Elbet bu da geçer
Uzak kalıp gidemediğim,
Sarılamadığım için üzüldüğüm
Kardeş dediklerim
Aynı anne ve babadan doğduğumuza inandığım kardeş dediklerim
Sayenizde her şeyi bitirdim
Duygular paramparça
Kardeşlik askıda
Dedim ya
Her şey
Sayenizde
Ve tek cümle etmem gerekirse
YAZIKLAR OLSUN SİZE
