Ne yerseniz sözüm yok ama devlet malına göz dikmeyin, yemeyin, çarçur etmeyin. Özellikle mevki ve makama gelmiş kişilerin özen göstermesi gereken bu durumu şiire döktük bu gün.

Ne yerseniz sözüm yok ama devlet malına göz dikmeyin, yemeyin, çarçur etmeyin. Özellikle mevki ve makama gelmiş kişilerin özen göstermesi gereken bu durumu şiire döktük bu gün.

Kim tarafından uydurulduğu bilinmeyen “Devletin malı deniz, yemeyen domuz!”  safsatasına uyanlar bilmelidir ki, devlet malı ateştir, emanettir, vebaldir.

Devlet malı deniz diye yeme ha

Milletin ahına mazhar olursun!

Hesabı zor ahirette Allah’a

Huzuru mahşerde şikar* olursun!

 

Belki makamdasın, görevin ala

Emanet olanı etme ha zula.

Ummadığın anda şaşar pusula

Âlemi cihanda ağyar* olursun!

 

Devletin malı mukaddes görme hor

Kimin hakkı düşün, biraz kafa yor.

Haram yeme diye Din emrediyor

Feryadı figanda hunhar olursun!

 

Büyüktür vebali her bir kuruşun

Her kim el uzatır eli kurusun.

Bil ki yakar, sakın; Allah korusun

Divanı alada davar olursun!

 

Yoksulun, yetimin say ki ciğeri

O devlet malının büyük değeri.

Nefsine hâkim ol, yesin diğeri

Azabı kabirde mundar* olursun!