Gelin güne güzel bir sözle başlayalım.

Gelin güne güzel bir sözle başlayalım.

Önce Allah diyelim,

Sonra günümüzün adı sevgi olsun.

Merhamet olsun,

Aşk olsun.

Gülümseyelim,

Güle dönelim,

Kışta bahar olsun içimiz,

Hep çok sevsin kalbimiz..

Çünkü nefret çok moda oldu. Birilerini suçlamak günlük iş haline döndü.

Ve siz sadece sevin ve farklı olun.

Bir insanı, bir kuşu, bir köpeği, bir ağacı, bir kitabı.

Sadece sevin.

Ama..

İlla biriktireceğim diyorsanız.

O zaman

Kumbarana bir ömür koy.

Pişmanlığı koy  tövbe"si bol.

İçine de merhameti koy.

Vefa'yı koy

Dost'luğu koy

Şefkat'i koy

Tebessüm'ü koy

Cömert'liği koy

İyiliği koy

İbadet'leri koy

Sonra isterseniz;

Yaşanamamış paylaşılmışlıkları,

Harcamak üzere biriktirilmiş zamanları

Hüznü...

Ve özlem'leri koy.

Göreceksiniz ki kötülük dünyada değil, insanın yüreğindedir. Üstüne aldığınız sorumlulukla, ayaklar altına aldığınız değerler arasındaki yakınlık fazlasıyla tehlikeli hal aldığındadır.

Ona göre de..

Göz gördüğünü,

Söz yüreğini söylemeli.

Akıl doğruyu bilmeli

Kötü çıplak kalıp gözden ve yürekten düşmelidir ki insanca bir yaşam hayallerimiz gerçekliğe doğru yol alsın. Bunları da yaptıktan sonra bir bakmışsınz ki hayat sizi bulunduğunuz umutsuz yerden alıp daha doğru bir yere koyar.

Ve der ki;

"Buradan devam et!." diye…