Yalan dünya dedikleri; Gece "ağır" Gündüz "sağır'' Kimine güllük gülistanlık, Kimine ise kahır. Bunun suçlusu hayat mı? Yoksa kaderin deyip sineye çekmek mi?
Yalan dünya dedikleri; Gece "ağır" Gündüz "sağır'' Kimine güllük gülistanlık, Kimine ise kahır. Bunun suçlusu hayat mı? Yoksa kaderin deyip sineye çekmek mi?
Kısacası hayat hiç adil değil. İmtihan dünyası da bu olsa gerek.
Bende bu haftaki köşe yazımda duygularımı naçizane şiirsel bir dille ifade etmeye çalıştım.
HAYAT
Hayat mı acımasız,
Yoksa insanlar mı.
Kimine güllük, gülistanlık.
Kimine de toz duman.
Acı ve revan.
Başı aydınlık,
Sonu karanlık.
Kimine hayat bir sihir ve oyun,
Kimine zan, göz yaşı ve kan.
Kimine göre acımasız,
Kimi de der,
Bir heyecan.
Kimi de Allah'ın takdiri der uyar,
Kimi parayı pulu sayar.
Kendisine toz kondurmaz,
İster her gün olsun ayaz.
Hayat bir soluk bir heyecan,
Yaşıyoruz her anı, zaman zaman.
Çemberi döndüren bir merkez var,
Dönüyor dünya parmağın ucunda.
Kâh kederle, kâh tebessümle,
Varıyoruz, bu gidişe,
Tek amaç var,
Bir arayış ve son zaman.
Bir hayat var, bir de mamat
Hayat'ta mamat'a muhtaç,
İkiside aç.
Velhasıl!
Hayat, var oluş ve heyecan
Mamat, bir bitiş ve son an.
