Bu hayatta bazen öyle anlar yaşarız ki sabrımız taşacak gibi olur. İnsanların yaptıklarına bakınca ne anlayış var ne de saygı. Bunu geçen gözlemlediğim bir olayla ifade etmeye çalışayım.

Bu hayatta bazen öyle anlar yaşarız ki sabrımız taşacak gibi olur. İnsanların yaptıklarına bakınca ne anlayış var ne de saygı. Bunu geçen gözlemlediğim bir olayla ifade etmeye çalışayım.

Resmi kurumlar işin durumuna göre pandemiden dolayı sırayla alıyorlar. Ve bunu anlayışla karşılamak varken bazı insanlar afra tafra yapıp güvenlik görevlisiyle tartışmaya kadar olayı götürdüler.

Sorun hes kodu yok ama beni içeri almak zorundasın. Ve buraya gelmek için 2 otobüs değiştirdim demezmi. Baştan sona hata. O da yetmezmiş gibi bu virüsün kol gezdiği bu zamanda maske çene altında.

Bir metre arayla mesafeyi bile hiçe sayması ve kural tanımaz tavırları. Sanki Bu kadar hastalık ve ölümlerden haberleri yokmuş gibi. İşim bitsinde diğerlerinden banane havasında. Ayrıca görevli insanlar görevlerini yapacaklar. Keyfi bir uygulamada yok. Ama buna rağmen görevliyi epey uğraştırdılar maalesef. O esnada yoldan geçen biri boğazını temizleyip kaldırıma tükürmez mi ?

Buna ne demeli peki? Baştan sona sıkıntılı bir ortam. Ve orada bulunan insanların rahatsız olan bakışlarına aldırmadan yola devam etmez mi ? Ya tükürdüğün yer kaldırım be adam. Binlerce insanın yürüdüğü yol. İnsan bu kadar mı vurdum duymaz sorumsuz olur.

Bu konuda şöyle bir söz vardır. "Saygısız ağız anahtarsız açılır" derler.

Bunların ki de aynı hesap Bakın bu konuda Ulu önder Atatürk'ün dediği gibi "Saygı düzenin anahtarıdır" maalesef insanlarımızın çoğunda saygı kalmamıştır. Kalmış olsa bu kadar ölüm, bu kadar sıkıntı ve bu kadar sorun niye olsun ki ?

Umudum izlediğim bu nahoş olayların artık son bulmasıdır diyor. Sağlıklı günler diliyorum.