Pişman değilim çocuklar;
Pişman değilim çocuklar;
Uğruna savaştığım geleceğiniz için
Yaşadıklarımın hiç birinden pişman değilim
Varsın olmasın arabalarım, katlarım yâda yatlarım
Böyle yarı aç yarı tok yaşamaktan
Pişman değilim çocuklar..
Pamuk tarlalarında yalın ayak koşan
Boynundan büyük çapayla toprağı kazan
Filizlenen pamuk tarlalarına gözyaşlarıyla su veren
Ayaklarına değil, yüreklerine diken batan çocuklar
Mutlu yarınlarınız için; yandığıma pişman değilim.
Güneşten önce uyanıp Siverek sokaklarında
Bir lokma ekmek uğruna tatlı, simit satanlar
Akşamın karanlığında ‘boyarız ağabeyler’
Minicik elleriyle çorba, çay taşıyanlar
Muhtaç olduğu bir lokma ekmeği çöpten toplayan
Elleri, yüzleri kirli ama yürekleri ve alınlar pak…
Benim güzel Siverek’imin yiğit çocukları
Aydınlık yarınlar için yandımsa alevler içinde
Bir mum gibi aydınlattıysam geceyi
Küle dönebildim ise, pişman değilim.
Yürek oldumsa dikenin acıttığı yüreklerinize
Geceyi nakış nakış işlediysem acıyla sabaha
Çığlıklarım, karından yaralarken geceyi
Su niyetine içtiysen patlatılmış dudaklarımın kanını
Betonda çiçekler yeşerttiysem
Tüm acılara inat!..
Haraç mezat satmadıysam yarınlarınızı, umutlarınızı
Bana hayat veren bir sevgi vardı çocuklardan yana
Bedenime inen her darbede acıyla kıvranırken
Kocaman çocuk gülümsemeleri dindiriyordu o acıyı
Biliyordum; hiçbir duygu satılık değildi yüreklerinizde
Gözlerimi gerçeklere kapatmaya çalışanlara karşı
Gözkapaklarıma dikenler batırdım…
Kanattıysam yüreğimi tırnaklarımla
İnandım geleceğine güzel günlerin
İnandım yaratanında bir adaletinin olduğuna..
Gün gelecek zalimlerin saltanatının sona ereceğine
Evet, gün gelecek adalet çocukların yüreğinden
Tüm dünyaya yayılacak
İşte o zaman yanmayacak çocuklar
Hiçbir düşünce çocukların masumiyeti kadar temiz olmadığına inandım.
Karşılıksız sevginin adresinin çocukların yüreği olduğuna inandım..
Tek zenginliğim
Masum sevecen gülüşleriniz olduğuna inandım..
Pişman olmadım yaşadıklarıma.
Açlıkmış, yoksullukmuş elbet yenilir zamana
Umutlar besledim hep sizden yana
Ve bir kez daha inandım Rab’imin büyüklüğüne
Şükür ettim halime
Ve yaşadıklarıma karşın
Gülümsemeler beliriyorsa yüreklerinizde
Kırlardan bana bir papatya getiriyorsanız
Yalın ayak ve çıplak ellerinizle
Varsın kim ne derse desin…
Pişman değilim size adadığım bir yürekten…
