Sevgili okuyucularım! Gerçekten ne günlere kaldık.
Sevgili okuyucularım! Gerçekten ne günlere kaldık. Ne insanlık kaldı ne de komşuluk. Her geçen gün daha kötüye giden yaşamımız, kimse kimsenin ne hatırını nede işini soruyor. “NE GÜNLERE KALDIK” bu şiirimi insanlık üzerine yazdım ve sizinle paylaşıyorum…
Eskiden insanlar birbirlerini sever sayarlardı
Komşu komşuya gidip gelirdi hal hatır sorardı
Üstelik komşular birbirleriyle yemek yerdi
Ne güne kaldık ne komşuluk kalmış ne dostluk!
Bir binada on aile var birbirlerini tanımıyorlar
Komşu komşuya değil yemek selam bile vermiyor
Sokakta ölenin üstüne gazete örtülüyor
Ne dostluk kalmış ne insanlık kalmış ne günlere kaldık!
Akrabalık ölmüş kardeş kardeşe selam vermiyor
Para pul için insanlar birbirini öldürüyor
Yollar kan gölü her gün trafikte canlar gidiyor
Ne vicdan kaldı ne merhamet kalmış ne güne kaldık!
Şu alkol fuhuş hırsızlık almış başını gidiyor
Ceza yetersiz adalet Avrupa birliği diyor
Hükümet ise her gün yeni bir yasa çıkartıyor
Söyleyin biz böyle bir devlet miydik ne güne Kaldık!
Âşık Kul Cemali’yim: durmaz dilim, ağrır şu başım
Söyleyin dostlar, kimin içindir şu telaşım?
Gayem: huzur içinde yaşasın benim şu dindaşım
Her gün Müslümanlar katlediliyor, ne güne kaldık!
