Dünyamız sevgi üzerine kurulu diyoruz hep. Ama nasıl ? İşte o tam bir muamma.

Dünyamız sevgi üzerine kurulu diyoruz hep. Ama nasıl ? İşte o tam bir muamma.

Seviyoruz ama bir kaşık suda boğuyoruz.

Seviyoruz ama dünyaya geldiğine pişman ediyoruz.

Seviyoruz ama Allah yarattı demiyoruz.

Seviyoruz ama kendimiz için hep.

Seviyoruz ama meta için.

Seviyoruz ama her şeyi kendimize yontuyoruz.

Nasıl mı ?

Bir siyasetçinin vatan sevgisiyle bir Mehmetçiğin vatan sevgisini karıştırıyoruz.

Mehmetçik canının verir. Siyasetçi kendisine hep yontar ama görünüşte ikisi de seviyor ve vatansever.

Bir baba düşünün çocuğunu sever ama 9’lu, 10,lu ve ya 12 yaşlarda çocuk gelin olarak verir. Ama sorsan seviyor işte.

Bir yetkili düşünün memleketi düşünür görünür ama hep bana rep bana der. Ve kimseye yaşama alanı bırakmadığı gibi kendisini bir nimetmiş gibi pazarlar.

Bir hayır sever düşünün bütün iyilik hayr ve hasenatların ya grubuna ya cemaatine ya da ihtiyacı olmayanlara yapar ama seviyor işte.

Bir adam düşünün çok seviyor. Mangalda kül bırakmıyor. Ama günü geldiğinde Allah yarattı demiyor. Öldürüyor hem de hunharca. Eziyet ediyor gözü dönmüş bir vaziyette. Sorsan seviyor ve bahanesi kıskanıyor.

Bir anne düşünün çocuklarını çok seviyor ama ihtirasları uğruna sokakta kimsesiz bırakabiliyor. Sorsan oda seviyor.

Bir kardeş düşünün oda seviyor ama menfaat ortaya girince gözü dönüyor ve hunharca kardeş katili olabiliyor. Ama seviyor

Seviyor ama üzerine bomba yağdırmaktan geri kalmıyor.

Seviyor ama yersiz, yurtsuz ve vatansız bırakıyor.

Seviyor işte kendince ve kendine.

Yani gözünü herkes sevgiyle açıyor görünüyor ama sevgiyle devam ediyor mu işte o büyük bir sorun. Toplumsal olarak galiba sevgi enflasyonu yaşıyoruz ama görüntüde. Peki bütün bunları yaparken ne mi yapıyoruz. Önce kendimizi aldatıyoruz. Sonrada sevdiklerimizi.

Niçin peki ?

Dünya zevkleri ve menfaatleri için.

Oysa yeryüzünün gök yüzüyle yaptığı anlaşmayı kimsenin bozamadığını da biliyoruz ama yine de seviyor görünüp yolumuza devam ediyoruz

Oysa leyla olmakta ayıp değil yada bir eksiklik. Mecnun olmakta. Tahir olmakta ayıp değil Zühre olmakta hatta Ferhat olup dağları delmekte. Yeter ki  onların duyduğu sevgi gibi

candan olsun.

Sonuç olarak;

Aslında

Herkes hayata imza atar

Kimi dimdik durduğu yerden

Kimi yüzüstü yattığı yere kadar

Ama iş işten geçmeden attığınız imzanız insanlık adına sevgi dolu olsun diyorum. Herkes hükmünce bir şeyler katmalı diyorum insanlığa. Sevgi dolu günler geçirmeniz dileğiyle …