Minik elleriyle tutunuyorlarken hayata,
Minik elleriyle tutunuyorlarken hayata,
Kanatlarını kıranlar var. Ne fayda
Shakespeare boşuna demedi. Cehennem boş.
Çünkü bütün şeytanlar dünyada
Galiba Shakespeare haklı. Eğer şeytanlar dünyada olmasaydı ceylan masumiyetiyle yaşamanın bu kadar zor olduğunu nereden bilecekti bu yavrucaklar.
Onlarda umutluydu. Onların da hayalleri vardı. Aileleri , kardeşleri arkadaşları vardı. Ama hepsi bir bombanın ucunda yerle bir oldu.
Hani Peygamberimiz “Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” diyordu. Sahi ne bekliyor bu Müslümanlar.
Ebabil kuşlarını mı ?
Korkarım Ebabil kuşları gelirse başta Müslümanım diye geçinenlerinin defterini dürecek. Aslında zulme karşı durmak için Müslüman olmak da gerekmiyor. İnsan olmak yeterliydi. Ama korkarım gündüz gözüyle diyojen gibi insan aramak zorunda kalır bu yavrucaklar.
Oysa..
Bir çocuğun gülüşünde saklı insanlığımız
Yardım edilmiş sevinç gözyaşlarındaydı varlığımız
Size yer yurt bırakmadılar vardır hatamız
Kaybettik insanlığımız inanın çocuklar
Sonuç olarak Adalete yakın durmanın özel bir yanı yoktur. Çünkü adalet Allah'ın emridir. Haksızlığa başkaldırı da erdemdir. Ve bunu herkes yapmalı. Çünkü insanlığında gereği budur.
