Aslında acıdan başka yazılacak bir şeyde yok. Ama insani olarak bir şeyler karalamak gerektiğini düşündüm.
Yoksa !
Hangi gözyaşı dindirir bu acıyı
Hangi beddua ceza olur bu mahluka
Hangi su söndürür bu ateşi
Hangi haykırış bastırır bu acıyı
Veya kaç pişmanlık bu yavrucağı geri getirir bilmiyorum. Ama kesin olan bir şey var ki artık kesin bir çözüm gerektiği. Ancak kamu vicdanı öyle rahatlar. Yoksa bu tür olaylar daha çok olur. Geçiştirilecek bir şey değil bu . Bakın ülke ismi hatırlamıyorum ama böyle bir olayı yapan şerefsizi halka teslim etmişler hem de demiryollarının yakın olduğu bir yerde . Halk bunu demir yollarına bağlayıp o şekilde ibreti alem için infazı yapılmış ve bir daha o ülkede böyle bir durumla karşılaşmamıştır. Kesin çözüm olacaksa buda yapılmalı bence. Aslında yazılacak çok şey var ama sırf hata veya suç işlememek adına yazıma son veriyorum. Ve hepimizin bu olaydan kendimize pay çıkarması adına bu çocuğun ağzından şiirle yazıma devam edeyim.
DEDİ ÇOCUK
Yazdım okumadınız
Çizdim bakmadınız
Bağırdım duymadınız
İlla ölmem mi gerekiyordu dedi çocuk
Gözyaşı döktüm görmediniz
Taciz istismar pedofil gibi süslü laflar dediniz
Hep gerçeklerden kaçtınız
İlla ölmem mi gerekiyordu dedi çocuk
Çok haksız kararlar aldınız
Suçluları cezalandırmadınız
Feryadıma ses çıkarmadınız
İlla ölmem mi gerekiyordu dedi çocuk
Bize gelecek dediniz
Gün yüzü göstermediniz
Hayatımızı bitirdiniz
İlla ölmem mi gerekiyordu dedi çocuk
Hani sessiz kalan dilsiz şeytandı
Adalet adeta yol geçen handı
Çocuklara layık gördüğünüz yer mezardı
İlla ölmem mi gerekiyordu dedi çocuk
Yeter, artık analar ağlamasın
Şerefsizlerin yüzünden çocuklar ölmesin
Sapık zihniyetiniz yerin dibine batsın
Varsa eğer Adalet görevini yapsın