Bakıyorum öyle bir toplum olduk ki; Ahlak konusunda sadece ön dişlerini fırçalayan insanlara döndük sanki. İçten içe çürüsek de umursamıyoruz artık hiç bir şeyi,

Bakıyorum öyle bir toplum olduk ki; Ahlak konusunda sadece ön dişlerini fırçalayan insanlara döndük sanki. İçten içe çürüsek de umursamıyoruz artık hiç bir şeyi, Yeter ki dışarıdan temiz görünelim. Gerisi önemli değil düşüncesindeyiz. Sebebi derseniz şimdiki zamanın masalları ne yazık ki gelecek zamanın gerçeklerinden daha değerli görünüyor günümüzde.  Buda bütün geleceğimizi tehlikeye atıyor ve doğru yanlış günlük yaşamak zorunda kalıyoruz. Ama kimin umurunda.  Bende bu durumu şiirsel bir anlatımla ifade etmeye çalıştım. Ve ah bir düzelebilsek dedim

 

Ah biraz düzelebilsek

Biraz da biz güle dönsek

Elimizde çiçekler vakitse şafak

Çiğ düşmeden çimenlerden nasiplensek

 

Ah bir düzelebilsek hep bir yürekle

Egolardan uzak gerçek yüzle

İnsanı soyanlardan uzak diyarda

İnsanla insanca yaşayabilsek

 

Ah bir düzelebilsek çocuk gözlerle

Bunca zulmü görmeden temiz kalplerle

Ekmeği kaçırıp cellatların elinden

Düşmeden toprağa uyanabilsek

 

Ah bir düzelebilsek  berrak su gibi

Günahtan sabıkadan arınmış gibi

Asaleti takınmış bir ordu gibi

Hep bir parça olsak tek yürek gibi

 

Ah bir düzelebilsek bu diyarlarda

Papatya toplasak tüm kadın ve çocuklarla

Hep bir dilden şarkı söylesek

Barışla özgürce bu satırlardan.